ประโยคหิ นาม : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 137 / 435

ธรรมะเพื่อประช ทิพยสถาน สำหรับผู้มีบุญ ๒๖๐ เพราะฉะนั้น อย่าไปคิดว่าการทําความดีหรือความชั่ว ของเราจะไม่มีใครรับรู้ ท่านถึงใช้คำอยู่ประโยคหนึ่งว่า นตฺถิ โลเก รโห นาม ขึ้นชื่อว่าความลับ ไม่มีในโลก แม้ไม

เนื้อหาเกี่ยวกับการทำความดีและความเชื่อว่าทุกคนสามารถเห็นผลของการทำดีในชีวิต การมีส่วนร่วมในบุญจะส่งผลประโยชน์ในภพหน้า โดยมีตัวอย่างที่เกี่ยวเนื่องกับพระพุทธเจ้าและพระอรหันต์ที่ช่วยให้เกิดแรงบันดาลใจแ

ธรรมะเพื่อประชาชll นิพพาน คือเป้าหมายของชีวิต ๕๔๑ การดำเนินชีวิตให้อยู่รอดปลอดภัยในสังสารวัฏ จะต้อง รู้เท่าทันอาสวกิเลส รู้ว่าสิ่งไหนเป็นบุญสิ่งไหนเป็นบาปอกุศล แล้วดารงตนให้อยู่บนเส้นทางแห่งบุญ เส้นทา

บทความนี้กล่าวถึงเป้าหมายของชีวิตที่แท้จริงคือการเข้าถึงนิพพาน โดยเน้นความสำคัญของการรู้เท่าทันอาสวกิเลสและการดำเนินชีวิตอยู่บนเส้นทางแห่งบุญ เพื่อหลีกเลี่ยงการทำบาปอกุศล การเรียนรู้และแสวงหาผู้รู้ ทั

ธรรมะเพื่อประช พระพุทธคุณ ต อ น ผู้ไกลจากกิเลส ๓๙ ความปรารถนาของมวลมนุษยชาติ ตลอดระยะเวลา อันยาวนาน ล้วนปรารถนาให้โลกมีสันติสุขที่แท้จริง แต่ไม่มีใคร รู้ว่า สันติสุขที่แท้จริงนั้นอยู่ที่ไหน มีลักษณะอย

ความปรารถนาของมวลมนุษยชาติคือการมีสันติสุขที่แท้จริง ซึ่งพระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ค้นพบหนทางสู่สันติสุขทางภายใน สันติสุขภายในเป็นรากฐานสำคัญในการสร้างสันติสุขภายนอก ซึ่งทำให้มนุษย์ทุกคนได้เข้าถึงความสุขท

ธรรมะ ประชll วิสาขามหาอุบาสิกา (มหาปราสาท) ๕๒๗ บนเส้นทางของการสร้างบารมี เพื่อจะก้าวไปสู่จุดหมาย ปลายทางคือ อายตนนิพพานนั้น เราหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะต้อง เข้าไปข้องเกี่ยวกับคน สัตว์ และสิ่งของ แต่ถ้าหา

การสร้างบารมีคือการฝึกฝนใจเพื่อมิให้หลงในสิ่งต่างๆ เช่น รูป เสียง กลิ่น รส สัมผัส ซึ่งเป็นอุปสรรค ในการมองชีวิตตามความเป็นจริงต้องมีเป้าหมายที่ชัดเจน พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสว่าสิ่งที่เราต้องพัฒนาเพื่อ

ธรรมะเพื่อประช ปัญญา พาพ้นภัย (๒) ๑๓๐ บารมีคือสิ่งเดียวเท่านั้น ที่เป็นเครื่องสนับสนุนให้บุคคล สามารถช่วยเหลือตนเอง และสรรพสัตว์ทั้งหลาย ให้หลุดพ้น จากกิเลสอาสวะไปสู่อายตนนิพพาน ตั้งแต่บารมีขั้นพื้นฐา

บทความนี้พูดถึงบารมีที่เป็นเครื่องสนับสนุนในการหลุดพ้นจากกิเลสอาสวะ และให้ความสำคัญในการสั่งสมบุญเพื่อช่วยเหลือตนเองและสรรพสัตว์ นอกจากนี้ยังอธิบายถึงการสร้างบุญอย่างต่อเนื่องกับทีมเพื่อให้บรรลุมรรคผล

ธรรมะเพื่อประช คุณค่าแห่งศิลปะ ๓๓๙ ทุกชีวิตเกิดมาต่างแสวงหาความรู้ เพื่อที่จะได้พัฒนา คุณภาพชีวิตให้ดีขึ้น ทำให้ชีวิตของเราพบกับหนทางอันประเสริฐ ล่าพิงการศึกษาหาความรู้เพียงอย่างเดียว ไม่สามารถช่วยให้

ทุกชีวิตแสวงหาความรู้เพื่อพัฒนาคุณภาพชีวิต แต่การรู้เพียงอย่างเดียวไม่พอ ต้องมีความสามารถในการปฏิบัติ หรือที่เรียกว่าศิลปะ สร้างสมาธิและจิตใจที่สงบเป็นวิธีหนึ่งในการพัฒนาทักษะและความคิดเพื่อให้เราเป็น

ธรรมะเพื่อประช การให้ที่มีผลมาก (๑) ๒๘๓ ทานที่บุคคลเชื้อเชิญให้พระอนาคามีร้อยท่านบริโภค ทานที่ บุคคลถวายให้พระปัจเจกพุทธเจ้ารูปเดียวบริโภค มีผลมากกว่า ทานที่บุคคลถวายให้พระอรหันต์ร้อยรูปบริโภค ทานที่บ

ในเนื้อหานี้กล่าวถึงอานิสงส์ของการให้ทานตามหลักวิชา โดยชี้ให้เห็นว่าการถวายทานที่ถูกต้องนั้นส่งผลมากกว่าการถวายทานในรูปแบบอื่นๆ ทั้งนี้เนื่องจากความเลื่อมใสของจิตและระดับภูมิธรรมของผู้รับ ในขณะที่เศรษ

๑๒๖ ณ อุโบสถวัดโบสถ์ บน บางคูเวียง ະ “อือม...ต้องทําให้รู้ตรึก รู้นัก รู้คิด น หยุดเป็นจุดเดียวกัน แต่ พอหยุดก็ดับ แต่พอดับแล้วก็เกิด ถ้าไม่ดับแล้วไม่เกิด.... ถ้าไม่ถูกส่วนดังนี้ ก็ไม่มีไม่เป็นเด็ดขาด

เนื้อหาเกี่ยวกับพระภิกษุหนุ่มสด จนฺทสโร ที่หลับตาเจริญสมาธิภาวนา เพื่อเข้าถึงพระธรรมกายและประสบการณ์การรู้เห็นธรรมของพระพุทธเจ้า เช่นเดียวกับวันนั้นที่ท่านได้มุ่งมั่นถึงการบรรลุธรรมเพื่อเผยแผ่แก่ชาวโล

อานิสงส์ถวายวัดเวฬุวัน ความทุกข์ยากลำาบากเป็นสิ่งที่สรรพสัตว์ทั้งหลาย ไม่ว่า จะเป็นคนหรือหมู่สัตว์ มนุษย์หรือเทวดา ต่างก็ไม่พึงปรารถนา จะให้บังเกิดขึ้นกับตัว อยากหลีกหนีไปให้ไกล แล้วมุ่งแสวงหา ความสุข

อานิสงส์ของการถวายวัดเวฬุวันเปิดเผยถึงการแสวงหาความสุขที่แท้จริงของชีวิต ภายใต้ความทุกข์ยากที่ทุกคนประสบ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ทรงสอนว่าความสุขอันเป็นอมตะจะปรากฏเมื่อเราหยุดใจและหลุดพ้นจากอวิชชา การฝึ

ประโยค - บาลีไวยกรณ์ สมัญญาภิธานและสนธิ - หน้าที่ 5 บาลีไวยากรณ์ บาลีไวยากรณ์นี้แบ่งเป็น 4 ภาคก่อน คือ อักขรวิธี ๑ วจีวิภาค ๑ วากยสัมพันธ์ ๑ ฉันทลักษณะ ๑. 9 [๑] อักขรวิธี ว่าด้วยอักษร จัดเป็น ๒ คือ สม

บาลีไวยกรณ์แบ่งเป็น 4 ภาค ได้แก่ อักขรวิธี, วจีวิภาค, วากยสัมพันธ์ และฉันทลักษณะ โดยอักขรวิธีเกี่ยวกับอักษรและการจัดการเขียน วจีวิภาคแบ่งคำพูดออกเป็น 5 ส่วน วากยสัมพันธ์พูดถึงการจัดประโยค และฉันทลักษณ

รูปไว้เป็นปรกติอย่างเดิมเท่านั้น อย่าง ๑ ประโยค - บาลีไวยกรณ์ สมัญญาภิธานและสนธิ - หน้าที่ 21 อุ ว่า โก-อิม ก็คง เป็น โกอิม. [๒๔] ทีฆ์ เป็น ๒ คือ ทีฆะสระหน้าอย่าง ๑ ทีฆะสระหลัง ทีฆะสระนั้น ดังนี้ สระห

เอกสารนี้นำเสนอเกี่ยวกับบาลีไวยกรณ์ ที่มีการพูดถึงกฎการใช้สระและพยัญชนะในการสร้างคำในภาษา การแสดงกฎต่างๆ เช่นการลบหรือเปลี่ยนแปลงสระและพยัญชนะ ในการสนธิกิริยา ฯลฯ เป็นแหล่งข้อมูลที่สำคัญสำหรับผู้เรียน

ประโยค - บาลีไวยกรณ์ สมัญญาภิธานและสนธิ - หน้าที่ 27 [๓๖] คำถามชื่อสนธิให้ผู้ศึกษาตอบ ๑ ตาร - อย - อาทิ ๒ ตตฺร - อภิรติ - อิจเฉยย ๓ ยสฺส - อินฺทฺริยานิ ๔ จตฺตาโร - อิเม ตตฺรายมาที ตตฺราภิรติมิจฺเฉยฺย

บทนี้นำเสนอเนื้อหาเกี่ยวกับบาลีไวยกรณ์ โดยเน้นการสอบถามชื่อสนธิและการให้คำถามที่เกี่ยวข้องกับคำศัพท์ต่างๆ ในบางประโยค. ผู้ศึกษาจะได้เรียนรู้และทบทวนในรายละเอียดผ่านการตอบคำถาม เหมาะสำหรับผู้ที่ต้องการ

ประโยค - บาลีไวยากรณ์ วจีวิภาคที่ ๒ นามและอัพพยศัพท์ - หน้าที่ 29 วจีวิภาค ภาคที่ ๒ นาม [๒๓] นามศัพท์นั้นแบ่งเป็น ๓ คือ นามนาม ๑ คุณนาม ๑ สัพพนาม ๑. นามที่เป็นชื่อของคน, สัตว์, ที่, สิ่งของ, เป็นนามนา

บทนี้กล่าวถึงการจำแนกนามในภาษาบาลีเป็นสามกลุ่ม ได้แก่ นามนาม คุณนาม และสัพพนาม โดยนามนามแบ่งออกเป็นสาธารณนามและอาสาธารณนาม นอกจากนี้ยังมีการแสดงลักษณะของนามที่บอกถึงคุณค่าและลักษณะของนามนั้นๆ เช่น นาม

ประโยค - บาลีไวยากรณ์ วจีวิภาคที่ ๒ นามและอัพพยศัพท์ - หน้าที่ 80 ๒ เอา ส เป็น สฺสา เป็น สสาย แล้ว รัสสะ การันต์ ให้เป็น อ บ้าง แปลงเป็น อิ บ้าง. ๓ เอา สฺมึ เป็น สฺสํ แล้ว รัสสะ การันต์ ให้เป็น อ บ้าง

บทนี้ครอบคลุมความรู้เกี่ยวกับบาลีไวยากรณ์ วจีวิภาค ในด้านนามและอัพพยศัพท์ โดยเน้นที่การแปลงคำศัพท์และการใช้ในบริบทต่าง ๆ เช่น การแปลง 'ส' เป็น 'สฺสา' และ 'อิ' การใช้คำในนปุสกลิงค์ รวมถึงการเปรียบเทียบ

ประโยค๑ - บาลีไวยากรณ์ วจีวิภาคที่ ๒ นามและอัพพยศัพท์ - หน้าที่ 102 นิบาตบอกความได้ยินคำเล่าลือ กีร ได้ยินว่า สุท ได้ยินว่า นิบาตบอกปริกัป เป หากว่า อถ ถ้าว่า ยม ผิว่า อปเปว นาม ชื่อแม้ไฉน สเป ถ้าว่า

เอกสารนี้มุ่งเน้นไปที่การศึกษาวจีวิภาคที่ ๒ ในภาษาบาลี ซึ่งครอบคลุมการใช้คำต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องกับนามและอัพพยศัพท์ โดยมีการนำเสนอคำและประโยคที่มีความหมายต่าง ๆ ที่สามารถใช้ในบทสนทนา เช่น นิบาตบอกความไ

ประโยค - อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา นาม อตฺถโยชนา (ปฐโม ภาโค) - หน้าที่ 5 ปฐมปริจเฉทตฺถโยชนา หน้า 5 อิตถียมโต อาปจฺจโย ปุพฺพมโธ สรโลโป นเย ๆ กโรติ วา กรุณา ยา ธมมชาติ ปรทุกฺเข สติ สาธน์ หทยเข กโรติ

บทนี้กล่าวถึงอภิธมฺมตฺถวิภาวินิยาและปัญหาที่เกี่ยวข้องกับการใช้ชีวิตรวมถึงการเข้าใจธมฺมชาติและการให้ความกรุณาต่อผู้อื่น โดยนำเสนอวิธีการเข้าใจความทุกข์และการน้อมนำไปสู่ความสุขผ่านทางการปฏิบัติศาสนาและ

ประโยค - อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา นาม อตฺถโยชนา (ปฐโม ภาโค) - หน้าที่ 6 อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา หน้า 6 โณ ธโลโป จ อาปจฺจโย ฯ อาปจฺจโย กิมตถ์ โคตรที่ติ ปุจฉา ฯ อาปจฺจโย อิตถีลิงคตถโชตนตฺถิ โอตรติ ฯ เต

อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา ปฐโม ภาโค กล่าวถึงการใช้ภาษาในบริบทศาสตร์อภิธรรม โดยเฉพาะในการตีความศัพท์และการสอบถามเกี่ยวกับลักษณะคำภาษาบาลี อีกทั้งยังบทวิเคราะห์ในเรื่องของจิตตาและกามาวจรกิริยาจิต ตัว

ประโยค - อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา นาม อตฺถโยชนา (ปฐโม ภาโค) - หน้าที่ 8 อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา หน้า 8 อวโพธเน ติ ภูวาทิโต อ โลปญเจตตมกาโรติ อการโลโป ฯ อถวา ฯ ญายเต อเนนาติ ญาณ ธมฺโม ภควตา อเนน ธมุมช

เนื้อหาเกี่ยวกับอภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ได้ทำการอธิบายเกี่ยวกับการวิเคราะห์ธรรมะ ทฤษฎีต่างๆ ในการเข้าถึงความบริสุทธิ์และแนวทางในการพัฒนาตนเอง ผ่านการใช้กรุณาและปัญญา โดยเสนอแนวคิดหลักในด้านการปฏิบัติธรรม

ประโยค - อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา นาม อตฺถโยชนา (ปฐโม ภาโค) - หน้าที่ 9 ปฐมปริจเฉทตฺถโยชนา หน้า 9 ทวนโทวเยวาธิปเปโต ๆ เกจิ ปน ยที่ ฐานวณฺณนมิจฺเฉยฺย กรุณา วิย ญาณวุติ กมฺมธาร โย กตฺตพฺโพติ วทนฺติ

บทความนี้นำเสนอความเข้าใจเกี่ยวกับอภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา และรายละเอียดตามหน้าที่ 9 ของปฐมปริจเฉทตฺถโยชนา โดยเน้นที่การอธิบายหลักธรรมที่เกี่ยวข้องกับกรุณาญาณและปารมิตาในทางพุทธศาสนา รวมถึงการวิเคราะห์แนว

ประโยค - อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา นาม อตฺถ โยชนา (ปฐโม ภาโค) - หน้าที่ 14 อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา หน้า 14 พุทโธปิ พุทฺธสฺส เณยย วณ กปฺปญฺปิ เจ อญฺญมภาสมาโน ขี่เยก กปโป จิรทีฆมนตร วณฺโณ น ขี้เยก ตถาคต

บทนี้เกี่ยวกับการศึกษาความหมายและการปฏิบัติธรรมในบริบทของอภิธรรม โดยเน้นถึงคุณลักษณะและความสำคัญของการเข้าใจหลักธรรมที่พระพุทธเจ้าสอน โดยเฉพาะอย่างยิ่งในด้านการปฏิบัติและการเสริมสร้างปัญญาผ่านการศึกษา